ZB-7a Zespół Chemii Biomateriałów

• Opracowanie efektywnego rozdziału izomerów geometrycznych cis i trans hydroksyalkilo-podstawionych silseskwioksanów typu double-decker W pracy opublikowanej na łamach Inorganic Chemistry Frontiers, opisano modelową procedurę sekwencyjnej krystalizacji dwóch izomerów geometrycznych silseskwioksanów typu DDSQ sfunkcjonalizowanych hydroksyalkilowymi grupami bocznymi zlokalizowanymi na przyczółkowych atomach krzemu. Odkrycie to może skutkować wytworzeniem nowych nano-bloków budulcowych dla materiałów i polimerów o dobrze zdefiniowanych właściwościach, w tym biomateriałów dla medycyny regeneracyjnej. Wartością dodaną tych badań jest określenie struktur krystalicznych dla izomerów cis, które w przypadku pochodnych alkilowych nigdy nie były opisane w literaturze naukowej.

Więcej informacji w publikacji: Inorganic Chemistry Frontiers 2022, 9, 3999-4008 (praca wyróżniona okładką typu Outside Front Cover). Link do artykułu: https://doi.org/10.1039/D2QI00577H

• N-aktywacja monomeru 1,3-benzoksazyny jako kluczowy czynnik w syntezie polibenzoksazyn W badaniach zaproponowano nowatorskie i efektywne zastosowanie reakcji zamykania pierścienia aminofenoli w kierunku tworzenia nowego typu pochodnych jonowych 1,3-benzoksazyn. Przeprowadzono optymalizację warunków syntezy i przedstawiono szczegółowe obliczenia w kierunku oceny stabilności pierścienia heterocyklicznego i jego dalszej transformacji, co jest kluczowe w procesie polimeryzacji. Nowe benzoksazyny przechodzą intrygującą reakcję termiczną prowadzącą do powstania klasycznych benzoksazyn i chloroalkanów, co jest pierwszym i niezwykle ważnym etapem transformacji przed polimeryzacją.

Więcej informacji w publikacji: Macromolecules 2020, 53, 8202–8215. Link do artykułu: https://pubs.acs.org/doi/10.1021/acs.macromol.0c02036

• Strategie otrzymywania jednocząsteczkowych magnetyków molekularnych (SMM) na bazie bimetalicznych związków Zn^II-Ln^II Otrzymano serię bimetalicznych związków Zn^II-Ln^III o ogólnym wzorze [LnZn(L)₃(NO₃)₂]·2CH₃OH (Ln^III = Dy^III (1), Tb^III (2), Gd^III (3)) w reakcji ligandu LH = ((E)-2-((pirydyn-2-ylmetyleno)amino)fenol) z Ln(NO₃)₃ i Zn(NO₃)₃ w obecności trietyloaminy jako zasady. Analiza strukturalna kompleksów 1–3 wykazała, że rdzeń jest utworzony przez oba jony metali podwójnie mostkowane przez fenolanowy atom tlenu w pełni zdeprotonowanego liganda. Badania magnetyczne przewidują właściwości jednocząsteczkowego magnesu (SMM) z barierą energetyczną U_eff = 200 K dla 1 w polu DC o wartości 0,1 T, podczas gdy związek koordynacyjny 2 nie wykazuje zachowania SMM.

Więcej informacji w publikacji: Applied Organometallic Chemistry 2022, 36, e6914/1-e6914/12. Link do artykułu: https://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1002/aoc.6914

• Określenie wpływu  różnych czynników antropologicznych na strukturę i stężenie rodników w glebach i jej frakcjach Znalezienie zrównoważonej strategii wykorzystania różnych produktów ubocznych produkcji bioenergii jest pilną potrzebą w aspekcie gospodarki rolnej przyjaznej dla środowiska. Wynika to z faktu, że produkty te są używane jako dodatki do gleby lub nawozy. Stąd pytanie jak zmienia się materia organiczna gleby po zastosowaniu biowęgla, kompostu i pofermentu jest w pełni uzasadnione. Przeprowadzono badania zmian strukturalnych zachodzących w Naturalnej Materii Organicznej (NOM) gleby pod wpływem wymienionych dodatków. Z wykorzystaniem spektroskopii EPR badano stężenie rodników, g-parametry rodników oraz w jakiej formie wbudowane są jony metali paramagnetycznych. Inne metody analityczne (np. FTIR, ICP, OES) pomogły w ustaleniu zmian ilościowych grup funkcyjnych oraz zawartości jonów metali. Efekt zastosowanego materiału zależy głównie od jego właściwości chemicznych oraz rodzaju gleby.

Więcej informacji w publikacji: Environmental Research 2020, 187, 109663/1-109663/5. Link do artykułu: 10.1016/j.envres.2020.109663

• Nowe fosfiny jako wydajne markery fluorescencyjne związków koordynacyjnych metali przejściowych Nowa fosfina oparta na motywie NBD (7-nitro-4-(4-(difenylofosfinometylo-piperazyno-1-ylo)-2,1,3-benzoksadiazol) charakteryzuje się wydajną fluorescencją w środowiskach niewodnych lub bardziej kwaśnych. W komórkach HEK293T wybarwia fragmenty o obniżonym pH (endosomy/lizosomy), natomiast w komórkach grzybowych Candida albicans znakuje błony lipidowe. Niska selektywność i nietoksyczność związku sprawiają, że jest to doskonały ligand, który może być stosowany jako marker fluorescencyjny kompleksów metali przejściowych, będący zamiennikiem PPh₃ lub innych, analogicznych fosfin.

Więcej informacji w publikacji: Dyes Pigments 2021, 184, 108771. Link do artykułu: https://doi.org/10.1016/j.dyepig.2020.108771